Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Δύο "ΟΧΙ" τόσο διαφορετικά


          
 Σε πολλές από τις αναλύσεις που γράφτηκαν μετά την άρνηση της κυπριακή βουλής να εγκρίνει το κούρεμα καταθέσεων επιχειρείται μια σύνδεση του ΟΧΙ στο Eurogroup με το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν. Κατά την άποψή μου οι αναφορές αυτές προβαίνουν σε αυθαίρετες αναγνώσεις δύο εντελώς διαφορετικών καταστάσεων τόσο από ιστορική όσο και από πολιτική άποψη.
            Παρακολουθώντας αυτού του είδους τις αναλύσεις αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Γερμανία παρουσιάζεται σε ρόλο νέου Αττίλα. Κατά την άποψή μου, αυτό αποτελεί μια λανθασμένη οπτική, όχι μόνο για την περίπτωση της Κύπρου, αλλά συνολικότερα για τον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης καθώς η έμφαση στον ρόλο της Γερμανίας  και οι ευκολίες περί επιβούλευσης των ξένων δεν βοηθάνε να γίνει μια σοβαρή αριστερή ερμηνεία της κρίσης και κυρίως δεν συμβάλλουν στην εξεύρεση λύσης προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Όσοι συνδέουν τα δύο ΟΧΙ αναφέρονται σε ένα πατριωτικό αίσθημα που διακατέχει τον κυπριακό λαό και κατ’ επέκταση την κυπριακή πολιτική ηγεσία και επιτρέπει στην Κύπρο να σταθεί απέναντι στις επιβουλές του ξένου ιμπεριαλισμού. Στην περίπτωση του Σχεδίου Ανάν όμως τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Το τότε προτεινόμενο σχέδιο ήταν, σε μεγάλο βαθμό, προϊόν αμοιβαίων υποχωρήσεων των δύο πλευρών μέσα από συνομιλίες πολλών χρόνων. Παράλληλα, ένας σημαντικός παράγοντας των τότε εξελίξεων ήταν η εξέγερση των Τουρκοκυπρίων οι οποίοι έριξαν τον Ντενκτάς από την εξουσία και έτειναν χέρι φιλίας προς του Ελληνοκύπριους. Ήταν μια εξέλιξη, που παρά τα επιμέρους μειονεκτήματα του σχεδίου, άνοιγε θετικές προοπτικές για το μέλλον του νησιού με την ειρηνική συμβίωση των δύο κοινοτήτων.  Η απόρριψη του σχεδίου από την πλευρά των Ελληνοκυπρίων έκλεισε την πόρτα της λύσης και έριξε ξανά την τουρκοκυπριακή κοινότητα στην πλήρη εξάρτηση από την Τουρκία. Από την άλλη, η άρνηση της κυπριακής βουλής στο κούρεμα των καταθέσεων έκλεισε την πόρτα σε μια λανθασμένη επιλογή του Eurogroup και άνοιξε προοπτικές για μια διαφορετική προσέγγιση του οικονομικού προβλήματος όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Στην πρώτη περίπτωση η απόρριψη έγινε με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν, ενώ στην δεύτερη συνιστούσε μια προσπάθεια ανοίγματος ενός νέου μέλλοντος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου